Θεσσαλονίκη: “Πήγα για την ευλογία και για να γίνει καλά ο παππούς μου”, λέει ο 11χρονος Αντώνης που έπεσε στα νερά του Θερμαϊκού για τον Σταυρό

Ο 11χρονος Αντώνης, ο οποίος ανήμερα των Θεοφανίων έπεσε στα παγωμένα νερά του Θερμαϊκού Κόλπου, μετά από τη ρίψη του Σταυρού για τον Αγιασμό των Υδάτων στη Θεσσαλονίκη, μίλησε σήμερα στον ΑΝΤ1 και στην εκπομπή «Καλημέρα Ελλάδα».

Ήταν ο νεαρότερος από τους συνολικά 53 κολυμβητές που «έπεσαν» για να πιάσουν τον Σταυρό, κάτι που κατάφερε ένας 25χρονος από την Πάτρα που βρισκόταν για τα Φώτα στη Θεσσαλονίκη, παρότι υπήρξε προσυνεννόηση όλων των κολυμβητών για να δοθεί προβάδισμα στον 11χρονο, ώστε να συμμετέχει «ισότιμα» στην… κούρσα για τον Τίμιο Σταυρό.

Την πράξη του να πάρει μέρος στο έθιμο εξήρε τόσο ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, όσο και όλοι οι παριστάμενοι πιστοί, αλλά και οι υπόλοιποι «βουτηχτές» που συναίνεσαν να δοθεί σε εκείνον ο χρυσός σταυρός που η Μητρόπολη είχε ορίσει ως «δώρο» για όποιον πιάσει τον Σταυρό.

Συνομιλώντας με τον Γιώργο Παπαδάκη, τον Γιώργο Γρηγοριάδη και την Αλεξάνδρα Χατζηγεωργίου, πλαισιωμένος από την μητέρα και τα δύο αδέλφια του, ο 11χρονος Αντώνης είπε: «Πήγα για την ευλογία, όχι απαραίτητα για να πιάσω τον σταυρό. Πήγα για τον παππού μου, για να γίνει καλά, γιατί έχει μια αρρώστια…».

«Ο πάππους συγκινήθηκε και μου είπε ότι ήταν υπερήφανος για μένα και όλοι οι φίλοι μου μου έλεγαν μπράβο», είπε χαμογελαστός ο μικρός Αντώνης, ο οποίος προσέθεσε «Θέλω να ευχαριστήσω τους προπονητές μου που με έμαθαν να κολυμπάω και όλους όσοι χθες με εμψύχωναν χθες»

Η μητέρα του είπε στην εκπομπή «Καλημέρα Ελλάδα» ότι «οι μαμάδες φοβόμαστε για όλα, αλλά τελικά πρέπει να στηρίζουμε και να εμψυχώνουμε τα μικρά μας και να τα βοηθάμε. Θέλω να ευχαριστήσω και όλους τους μεγαλύτερους που τον ενθάρρυναν και τον στήριξαν».

Συμπλήρωσε ότι «Ήθελε να βουτήξει γιατί του αρέσει το έθιμο και η διαδικασία, το είχε στο μυαλό του για την “φώτιση”, φέτος όμως είχε έναν επιπλέον σκοπό να βουτήξει για τον παππού για την “φώτιση” και για να εμψυχώσει και τον παππού».

Ο μικρότερος αδελφός του είπε ότι «τα πήγε πολύ καλά. Του έλεγα “πάμε, πάμε” Μπορεί του χρόνου να πέσω κι εγώ».