Ο Τζώνυ Θεοδωρίδης έχασε τη δικαστική μάχη για τα πνευματικά δικαιώματα από την “Λάμψη”

Μπορεί η δημοφιλής σειρά «Λάμψη» του Νίκου Φώσκολου να μην προβάλλεται εδώ και 20 χρόνια, ωστόσο είχε άδοξο τέλος η δικαστική διαμάχη του γνωστού ηθοποιού Τζώνυ Θεοδωρίδη, με τον ΑΝΤ1 για τις οικονομικές αξιώσεις του από τα πνευματικά συγγενικά δικαιώματα, που διεκδικούσε λόγω της προβολής της σειράς στο εξωτερικό.

Η «Λάμψη» ήταν η μακροβιότερη τηλεοπτική σειρά στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης. Για 14 ολόκληρα χρόνια προβαλλόταν καθημερινά από τον ΑΝΤ1 καταγράφοντας 3.457 επεισόδια. Ξεκίνησε στις 16 Σεπτεμβρίου 1991 και έκλεισε τον κύκλο της στις 29 Ιουλίου 2005.

Η σειρά, µεταδιδόταν τηλεοπτικά µέσω δορυφόρου και σε χώρες του εξωτερικού, όπου υπήρχε ελληνική ομογένεια, όπως είναι Κύπρος, ΗΠΑ, Καναδάς, Αυστραλία, Κύπρος, Γερμανία και Γαλλία.

Στην πορεία αυτή της τηλεοπτικής σειράς ερμήνευσαν διάφορούς ρόλους 1.500 ηθοποιοί. Ένας εξ αυτών ήταν o Τζώνυ Θεοδωρίδης, ο οποίος τον Ιούνιο του 1991 υπέγραψε ιδιωτικό συμφωνητικό με τον τηλεοπτικό σταθμό και «ανέλαβε να προσφέρει τις καλλιτεχνικές υπηρεσίες του, υποδυόμενος το ρόλο του Στράτου Φωτεινού (μη πρωταγωνιστικός ρόλος)». Τελικά, συμμετείχε σε 12 επεισόδια των 25 λεπτών ανά µήνα κατά ανώτατο όριο.

Συμφωνήθηκε, αρχικά ότι ο ηθοποιός για το χρονικό διάστηµα από τον Ιούνιο του 1991 έως και τον Ιούνιο του 1994 οι μηνιαίως μικτές αποδοχές του θα ήταν 500.000 δρχ. (1.467 ευρώ), ενώ για το μετέπειτα χρονικό διάστηµα έως και τον Μάιο του 2002 οι μικτές μηνιαίες αποδοχές του καθορίστηκαν στο 1 εκατ. δρχ. (2.934 ευρώ).

Κάποια στιγμή, ο ηθοποιός ενημερώθηκε ότι το σίριαλ μεταδίδεται εκτός Ελλάδος και καταγράφει μεγάλη ακροαματικότητα.

Έτσι, ένα μήνα αφότου έληξε η συνεργασία του με τους συντελεστές του σίριαλ, έστειλε εξώδικο στον ΑΝΤ1, αξιώνοντας την καταβολή αποζηµίωσης απόλυσης, δώρα εορτών και επιδόματα αδείας, ωστόσο κρίθηκε, ότι δεν τα δικαιούται.

Στην συνέχεια, τον Δεκέμβριο του 2003 στέλνει νέο εξώδικο στο κανάλι, υπογραμμίζοντας, ότι µετά τη λύση της συνεργασίας τους, πληροφορήθηκε, ότι η ΛΑΜΨΗ προβάλλεται και στο εξωτερικό. Για το λόγο αυτό, για δευτερεύουσα μορφή πνευματικών συγγενικών δικαιωμάτων του (άρθρου 49 Ν. 2121/1993) αξίωσε αμοιβή, λόγω «εκμετάλλευσης της νομίμως εγγεγραμµένης σε υλικό φορέα ερμηνείας εκτέλεσής τους». Το κανάλι, δεν ανταποκρίθηκε στο αίτημά του και ο ηθοποιός προσέφυγε στα δικαστήρια.

Από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών έγινε μερικά δεκτή η αγωγή του, αλλά το 2015 το Εφετείο Αθηνών δικαίωσε τον τηλεοπτικό σταθμό. Τρία χρόνια μετά (2018) προσέφυγε στον Άρειο Πάγο ζητώντας να αναιρεθεί η σε βάρος του Εφετειακή απόφαση.

Το Α1 Πολιτικό Τμήμα του Αρείου Πάγου αποφάνθηκε ότι σύμβαση ήταν «έγκυρη και ισχυρή» και σύμφωνα με αυτή «ρητά είχε προβλεφθεί ότι η καταβαλλόμενη προς τους ηθοποιούς αμοιβή καλύπτει εκτός από τη μετάδοση της σειράς στην Ελλάδα και την περαιτέρω τηλεοπτική μετάδοση στο εξωτερικό, καθώς και ότι ο τηλεοπτικός σταθμός μπορούσε να διαθέτει και να εκμεταλλεύεται το έργο σε όλο τον κόσμο».

Ακόμη, σημειώνουν οι δικαστές ότι η μηνιαία αμοιβή του ηθοποιού ιδίως µετά τον Ιούνιο του 1994 (1 εκατ. δρχ. ή 2.934 ευρώ) ήταν «ιδιαίτερα υψηλή για τα δεδοµένα της εποχής, σε µία τηλεοπτική σειρά, στην οποία δεν εμφανιζόταν σε όλα τα επεισόδια και δεν είχε πρωταγωνιστικό ρόλο», ενώ την ίδια στιγμή οι ηθοποιοί ελεύθερου θεάτρου είχαν αμοιβή 130.000 δρχ. ή 381,5 ευρώ.

Σε άλλο σημείο οι δικαστές σημειώνουν ότι ο ηθοποιός «σε πλήρη γνώση και µε τη βούλησή του παραχώρησε στον τηλεοπτικό σταθμό, εγγράφως την άδεια της καθοιονδήποτε τρόπο εκμετάλλευσης των συγγενικών του δικαιωμάτων στην Ελλάδα και το εξωτερικό και την εξουσία αυτής να παραχωρήσει περαιτέρω το δικαίωµα τηλεοπτικής μετάδοσης της σειράς στην Ελλάδα και το εξωτερικό».

Έτσι, σημειώνουν οι αρεοπαγίτες, κατά συνέπεια «η τηλεοπτική αναμετάδοση, µέσω δορυφόρου της νόµιµα εγγεγραµµένης ερμηνείας του Τζώνυ Θεοδωρίδη, σε υλικό φορέα ήχου και εικόνας επί της εν λόγω τηλεοπτικής σειράς στο εξωτερικό, έγινε επιτρεπτώς µε βάση την εγκύρως χορηγηθείσα γραπτή άδεια του περί εκμετάλλευσης του συνόλου των εξουσιών του συγγενικού του δικαιώματος επί της ερμηνείας του για όλο τον κόσµο».

Μάλιστα, δεν παραλείπουν οι αρεοπαγίτες, να αναφέρουν ότι ο ηθοποιός «δεν αποξενώθηκε των συγγενικών του δικαιωμάτων και η σύμβαση που κατάρτισε δεν αντιβαίνει στην καλή πίστη και στα συναλλακτικά ήθη, ούτε δεσμεύτηκε υπερβολικά η συμβατική του ελευθερία ως προς την εκμετάλλευση των συγγενικών του δικαιωμάτων».

Εξάλλου, σημειώνουν οι δικαστές ο ηθοποιός το 1996 όταν υπέγραψε τη σύμβαση «δεν διαμαρτυρήθηκε, ούτε κινήθηκε κατά του τηλεοπτικού σταθμού, αμφισβητώντας την εγκυρότητα της μεταξύ τους σύμβασης».

Το έπραξε, συνεχίζουν οι δικαστές «το πρώτον µετά τη λήξη της συνεργασίας του µε τον ΑΝΤ1, όταν έπαψε να αμείβεται µε 1εκ. δρχ. μηνιαίως, αποστέλλοντας εξώδικο ισχυριζόμενος ότι η αναμετάδοση της επίµαχης τηλεοπτικής σειράς είναι µη νόµιµη µόνο για ξένες χώρες».

Σύμφωνα με τους αρεοπαγίτες, «το Εφετείο δεχόμενο ότι η επίμαχη σύμβαση δεν είναι αισχροκερδής – καταπλεονεκτική, ορθά ερμήνευσε και δεν παραβίασε με εσφαλμένη μη εφαρμογή ουσιαστικού δικαίου διάταξη του Αστικού Κώδικα».

Και καταλήγει ο Άρειος Πάγος, ότι «δεν υπήρξε προσβολή των απόλυτων συγγενικών δικαιωμάτων του ηθοποιού επί της ερμηνείας του στην επίµαχη τηλεοπτική σειρά, ώστε να δικαιούται αποζημίωση».

Τελικά, ο Άρειος Πάγος επέβαλε στον ηθοποιό δικαστικά έξοδα 2.700 ευρώ.

Πηγή: protothema.gr