Σπουδαία ανακάλυψη από το ΕΜΠ: Ο τάφος του Χριστού είναι ο αυθεντικός

Σε μία σπουδαία και ιστορικής σημασίας ανακάλυψη προχώρησε η επιστημονική ομάδα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, η οποία πραγματοποίησε εργασίες στον τάφο του Ιησού το 2016.

Συγκεκριμένα, όπως γράφει το National Geographic, οι επιστήμονες του ΕΜΠ επιβεβαίωσαν πως ο Ναός της Αναστάσεως βρίσκεται στο σημείο, που οι Ρωμαίοι ανακάλυψαν τον τάφο του Ιησού.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας του ΕΜΠ, που βρέθηκε στον Πανάγιο Τάφο, Τόνια Μοροπούλου, το αρχικό ασβεστολιθικό τμήμα του τάφου και η μαρμάρινη πλάκα που το καλύπτει χρονολογούνται στα μισά του 4ου αιώνα (περίπου 345μΧ), την ώρα που οι πληροφορίες από τα ιστορικά κείμενα αναφέρουν ότι οι Ρωμαίοι ανακάλυψαν τον τάφο, τον αναστήλωσαν και έχτισαν τον ναό γύρω στο 326 μΧ. Όπως αναφέρει το National Geographic, τα στοιχεία που συνέλλεξε η ομάδα της κ. Μοροπούλου αποδεικνύουν ότι το ταφικό συγκρότημα χτίστηκε την περίοδο του Μέγα Κωνσταντίνου, ο οποίος είχε στείλει εκπροσώπους του για να εντοπίσουν τον τάφο του Ιησού. 

Σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία, γράφει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, αυτοί εντόπισαν έναν ρωμαϊκό ναό και κάτω από αυτόν -αφού τον κατέστρεψαν- εντόπισαν έναν τάφο μέσα σε μια ασβεστολιθική σπηλιά. Στη συνέχεια, ο ναός της Αναστάσεως χτίστηκε γύρω από αυτόν.Όπως σημειώνει η κ. Μοροπούλου, εξαιρετικά σημαντικό για την έρευνά τους ήταν το γεγονός ότι κάτω από το μάρμαρο στον τάφο βρήκαν ένα παλαιότερο, σπασμένο μάρμαρο με έναν σταυρό επάνω του, το οποίο βρισκόταν ακριβώς πάνω από το ταφικό κρεβάτι, και το οποίο αποδείχθηκε πως ήταν μέρος από την πρώτη μαρμάρινη πλάκα που τοποθετήθηκε επί ρωμαϊκής εποχής, υπό τις εντολές του Μέγα Κωνσταντίνου.

Παράλληλα, όπως μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, τα δείγματα κονιάματος που ελήφθησαν από υπολείμματα του νότιου τοίχου της σπηλιάς χρονολογούνται από το 335 έως και το 1570, γεγονός που έδωσε ακόμα περισσότερα στοιχεία για την κατασκευή της ρωμαϊκής περιόδου, αλλά και την αποκατάσταση του 16ου αιώνα, που ήταν άλλωστε γνωστή. Το κονίαμα που ελήφθη από την είσοδο του τάφου χρονολογείται στον 11ο αιώνα και είναι σύμφωνο με την ανακατασκευή του Αγίου Κουβουκλίου, μετά την καταστροφή του το 1007.«Είναι ενδιαφέρον το πώς αυτά τα κονιάματα όχι μόνο παρέχουν στοιχεία για το αρχαιότερο ιερό στο χώρο, αλλά και επιβεβαιώνουν την ιστορική ακολουθία κατασκευής του Αγίου Κουβουκλίου», ανέφερε η επικεφαλής των ερευνών του ΕΜΠ κ. Μοροπούλου.